słysz|eć

impf (słyszysz, słyszał, słyszeli) Ⅰ vt 1. (odbierać wrażenia dźwiękowe) to hear [muzykę, rozmowę, głos, hałas]

- dobrze/źle słyszeć to hear well/badly

- mówił głośno, żeby go wszyscy słyszeli he was speaking loudly so that everybody could hear him

- nie słyszał, co się do niego mówi he couldn’t hear when he was spoken to

- mówię do ciebie, słyszysz? I’m speaking to you, are you listening? ⇒ usłyszeć

2. (dowiadywać się) to hear (o kimś/czymś about sb/sth)

- słyszę, że wybierasz się w podróż I hear you’re going away

- to najlepszy współczesny malarz, o jakim słyszałem he’s the best contemporary painter I’ve heard of

- słyszeliśmy przez radio, że… we’ve heard on a. over the radio that… ⇒ usłyszeć

Ⅱ słyszeć się to hear one another

- hałas był taki, że prawie się nie słyszeli the noise was such that they could hardly hear one another ⇒ usłyszeć się

■ nie chciała o nim/tym słyszeć she wouldn’t hear about him/that

- pierwsze słyszę pot. it’s news to me